6 Kroków, Aby 2016 Był Fantastycznym Rokiem

6 Kroków, Aby 2016 Był Fantastycznym Rokiem

Jest początek roku i prawdopodobnie tak jak ja, jesteś pełen optymizmu 🙂 Nowy rok jest jak tabula rasa, to znaczy, że można go na nowo wypełnić czym tylko chcesz!

Niestety, noworoczne postanowienia dla większości są bardzo niestałe, ponieważ najczęściej robimy kilka postanowień, a z końcem stycznia, niewiele już o tym pamiętamy. Postanowiłem podzielić się pewnymi doświadczeniami, których zastosowanie pomoże zachować motywację przez cały rok.

Reszta zależy od ciebie, czy zastosujesz się do niej, czy tylko powiesz sobie – całkiem fajne.
To jest kilka pomysłów do rozważenia. Nie musisz robić wszystkiego, możesz zrobić choć jedno z nich. Najważniejsze aby od razu wykonać działanie.

6 Kroków, Aby 2016 Był Fantastycznym Rokiem

1. Miesięczne wyzwania i cotygodniowe skupienie na konkretach

Problem z długofalowym planowaniem jest taki, że prawie nikt nie widzi go klarownie, ani nie dotrwa do ukończenia realizacji, ponieważ roczny plan jest to zbyt długi okres czasu. Ale jeśli podzielić cel na miesięczne wyzwania, to jest to o wiele bardziej wykonalne. Lub jeszcze lepiej wyznaczyć sobie cel miesięczny, dwumiesięczny lub maksymalnie kwartalny.

Na przykład, jeśli pozbyć się 15 kg wagi, możesz podzielić te 15 kg na cel do osiągnięcia w wciągu 3 miesięcy. Wówczas wychodzi 5kg na miesiąc. A to znaczy, że możesz zacząć od 10-15 minutowych spacerów codziennie. Następnie zacząć truchtać po 5 minut dziennie w drugim tygodniu.

W trzecim tygodniu możesz odrobinę urozmaicić treningi i jednego dnia biegać 10-15 minut a następnego przez 10-15 minut wykonywać brzuszki, pompki, lub jeździć na rowerze. A jeśli do tego wszystkiego zaczniesz jeść więcej białka, i przestaniesz jeść białe rzeczy (cukier, sól, chleb, makaron itp), wówczas osiągnięcie celu staje się tylko kwestią czasu.

Jedyne czego należy pilnować to tygodniowych planów. Stanie się to łatwiejsze, gdy skorzystamy z pomocy kalendarza, w którym będziemy zapisywać sprawy, które należy wykonać w tym tygodniu.
Po pierwszym miesiącu bierzesz własne doświadczenia oraz to czego się nauczyłeś i w kolejnym miesiącu kontynuujesz drogę do celu, ustalając kolejne kroki do jego realizacji.

2. Upewnij się, że ktoś inny zapłaci za twoje odejście od realizacji celu

To jest naprawdę potężna forma motywacji. Chodzi o to, aby ustawić sobie na miesiąc realizację pewnych czynności (bieganie, spacery, itp). Jeśli nie wywiążesz się z postawionych sobie zadań, ktoś inny za to zapłaci.

Na przykład twoje dzieci nie będą mogły oglądać telewizji przez tydzień, lub żona nie będzie miała dostępu do facebooka albo twoja rodzina nie będzie mogła korzystać z auta i będą musieli chodzić na pieszo. Oczywiście twoi przyjaciele lub rodzina, muszą wyrazić zgodę na takie działanie 🙂

Taka motywacja jest o wiele bardziej wydajna, gdy konsekwencje twojego lenistwa będą ponosić najbliżsi.

3. Ktoś inny skorzysta z twojego sukcesu

To jest po prostu odwrotność poprzedniego punktu… Jeśli uda się zrealizować miesięczne wyzwanie, to przyjaciel lub członek twojej rodziny, otrzyma od ciebie coś miłego. To naprawdę miłe, ponieważ zarówno ty jak i twoi najbliżsi będą bardzo mocno zmotywowani i najprawdopodobniej bardzo szczęśliwi.

4. Nie jesteś sam

Jest to możliwe, trzymaj się zmian na własną rękę, ale pamiętaj o jednym. W grupie przyjaciół, działania są bardziej skuteczne. Znajdź ludzi, którzy podobnie jak ty, chcą dokonać zmian w życiu i zgadzacie się nawzajem wspierać na na tej drodze.

Mierz i zapisuj postępy. Użyj arkusza kalkulacyjnego online, aby śledzić rezultaty jakie robisz lub robicie każdego dnia lub tygodnia. Jeśli pracujecie w grupie, sprawdzaj innych jak sobie radzą.

5. Metoda małych kroków

Zamiast próbować zmienić wszystko na raz i podejmować drastyczne kroki, spróbuj zacząć od małych wyzwań, które stopniowo będą się rozrastać na inne dziedziny życia.

Więc zamiast pracować nad swoim celem przez godzinę dziennie, spróbuj zacząć od kilku minut dziennie. W ten sposób łatwo wprowadzisz nowy zwyczaj w swoim życiu. Stopniowo będziesz zwiększał dawki.

Gdy zaczniesz od wielkich wyzwań, twój umysł będzie się buntować przeciwko zmianie, ponieważ nie jest do tego przyzwyczajony. Jeśli chcesz zdrowiej się odżywiać, zacznij dodać warzywa do każdego posiłku. To lepsze niż od razu przerabiać drastyczną dietę. 

Pamiętam swoje przygotowania do maratonu. Gdy zaczynałem samodzielnie, biegałem po 30-45 minut dziennie i pamiętam jak po kilku dniach znienawidziłem bieganie. Jednak zmieniłem to na codzienne biegi po 5 minut, trzy tygodnie potem przebiegłem pół maraton – Zobacz tutaj relację.

6. Bądź ciekawy

Zamiast myślenia „jestem beznadziejny”, gdy na początku będą porażki, zacznij myśleć o jako o procesie uczenia się. Każda porażka jest tylko kolejną informacją, która mówi ci, że taki sposób nie działa. Spróbuj innego sposobu.

Jest to elastyczny sposób myślenia, który pozwala radzić sobie z wszelkimi przeszkodami lub zmianami, które się pojawią z twoim życiu. Zamiast być dla siebie surowym, bądź ciekawym. Ciekawe co z tego będzie…

Jeśli chcesz dołączyć do mojego Darmowego Kursu Online, na temat Skutecznej Metody Planowania i Realizacji Celów, Kliknij w link poniżej i zapisz się już teraz.

zapisz-sie-darmowy-kurs-irekwrobel

Jak Cie Widzą Inni – Czy Ciągle Się Tym Przejmujesz?

Jak Cie Widzą Inni – Czy Ciągle Się Tym Przejmujesz?

Jeśli ktoś mówi ci, że nie obchodzi go, co inni myślą o nim, oznacza to tylko tyle, że albo oszukuje ciebie, albo oszukuje samego siebie.

Jak Cie Widzą Inni – Czy Ciągle Się Tym Przejmujesz?

Żaden z nas nie jest wolny od tego zmartwienia 🙂 Przynajmniej tak wynika z moich obserwacji.

  • Każdy stara się dobrze wyglądać w oczach innych!
  • Każdy, podkreśla jak świetnie wygląda (a przynajmniej się stara 🙂 )
  • Każdy dba o to, jak jest postrzegany
  • Każdy dba o to, co inni ludzie myślą o nas samych, czy jesteśmy postrzegani jako niesamowici i dobrzy ludzie

To dlatego Facebook, Twitter, Instagram istnieją.

Jak-Cie-Widza-Inni-Irek-Wrobel-rozwin-skrzydla-
Niestety, te stałe zamartwianie się i zabieganie o to, jak cię widzą inni, może skłonić nas do walki. Martwimy się o odpowiednie ubrania, o to, jak wyglądają nasze ciała, jak wygląda nasze włosy ( czy też brak włosów 🙂 ), czy ludzie będą się z nas śmiać, czy ktoś będzie „Lubię to” nasze zdjęcia czy nasze wpisy. Takie zamartwianie pochłania bardzo wiele energii psychicznej.

Nie możemy całkowicie zapomnieć o tym jak cię widzą inni – bo to nie leży w naszej ludzkiej naturze. Możemy powiedzieć sobie, że „opinie innych ludzi nie mają dla nas znaczenia” lub że „nikt tak naprawdę o nas nie myśl”, ale to nie zatrzyma naszych mózgów, ani nie zatrzyma naszej natury.

Więc co możemy zrobić?

Możemy być świadomi tych obaw. Możemy uświadomić sobie, że te niepokoje, nie są poleceniami, które mamy realizować. Te zmartwienia po prostu istnieją i są po prostu czymś takim, jak na przykład chmury, które powstają na niebie. Tworzą się, przechodzą, odpływają a my ludzie czasami spoglądamy na nie, bez zbytniego przywiązania.

Wówczas możemy wyjść powyżej tych niepokojów i zobaczyć naszą podstawową dobroć na górze. Większość z nas należy do grona ludzi dobrych, o dobrych sercach. My po prostu chcemy być kochani i doceniani. Martwimy się gdy nie jesteśmy kochani. Martwimy gdy jesteśmy osądzani – to normalne ludzkie obawy. Pamiętajmy o tym codziennie, że Jesteśmy Dobrzy!

Zachęcam do tego, aby poświęcić chwilę i zastanowić się nad tym.

Zachęcam do tego, aby tą dobroć w sobie zobaczyć! Ona tam jest! Zawsze! I można z niej skorzystać w każdej chwili! Bez względu na to, co inni sobie o nas pomyślą! Bez względu na to, jak cię widzą inni!

Cliff Young – Zrobił To, Bo Nie Wiedział, Że Się Nie Da..

Cliff Young – Zrobił To, Bo Nie Wiedział, Że Się Nie Da..

Zacznę od tego: Nienawidzę Biegać. Naprawdę, k…a, nienawidzę tego. Znam ludzi, którzy nie mają dość tego gówna i nie myślą o niczym innym, jak tylko zdrowym odżywianiu – najlepiej prosto z farmy – koktajlach wegetariańskich i mówią o swoich ultra sztywnych schematach odżywczo-szkoleniowych.

Pomimo mojej własnej niechęci do biegania, udało mi się ukończyć kilka miesięcy temu, półmaraton. Pamiętam jak podczas tego biegu, czułem kłucie w klatce piersiowej a stopy odczuwałem tak, jakbym biegał po rozżarzonych węglach. Zobacz moją relację

I pomimo tego, że tak bardzo tego nienawidzę to jednak to robię. Jakby tego było mało, przygotowuję swoje ciało do startu w maratonie! Ponad 40 km biegu! Nie wiem, jak ja to wytrzymam.

Cliff Young – Zrobił To, Bo Nie Wiedział, Że Się Nie Da..

Cliff-Young-Zrobil-To-Bo-Nie-Wiedzial-ze-Sie-Nie-Da-Irek-wrobel
Jednak przeglądając internet, trafiłem na historię człowieka, który mając 61 lat!! stanął na starcie czegoś, co potocznie nazywa się Ultra Maraton. Prawdopodobnie najdłuższy maraton na świecie, który odbywa się w Australii na odcinku bagatela 544 mil (875 km).

Prawdziwy i w najczystszej postaci UltraMaraton! Wyścig nie odbywa się wokół toru czy boiska, lecz przez 875 kilometrów Australii. Od miasta Sydney do Melbourne. Jego wynik nie mierzy się w ilości kilometrów lecz ilości dni do zakończenia.

Prawdopodobnie najtrudniejszy Ultramaraton jaki kiedykolwiek został wymyślony w czarnych zakamarkach zaburzonego umysłu. Jakiś sadysta wymyślił bieg, który rozpoczyna się na parkingu centrum handlowego w Sydney w Australii, a kończy się na parkingu innego centrum handlowego, tyle tylko że oddalonego o prawie 900 km, Melbourne.

Oto mapa Ultramaratonu, która najprawdopodobniej jest podpisywana przed jego rozpoczęciem przez samych zawodników.


View Larger Map

Organizatorzy zdaje się wierzą, że zakaz odpoczynku i skrajne wyczerpanie w australijskiej przyrodzie, spowoduje śmierć kilku zawodników po drodze. Gdzieś czytałem, że przeciętny osioł powinien być w stanie przebyć taki dystans w 185 godzin, czyli około 8 dni.

Dla lepszego wyobrażenia sytuacji, światowej klasy uber, hiper, super android maratończyk, może zakończyć ten bieg, gdy przebiegnie półmaraton tam i z powrotem, i znów tam i z powrotem i tak w kółko przez 18 godzin, czyli jakieś 6 razy w ciągu dnia! Po czym idzie spać na około 6 godzin a następnie budzi się i robi to ponownie następnego dnia rano. Ja po swoim pół maratonie spałem około 12 godzin! i przez kilka dni nie mogłem normalnie chodzić!

To wyścig tak cholernie nie do zniesienia, że ​​nie można zaliczyć go jako sportu olimpijskiego. 875 kilometrów to droga ze Szczecina do Rzeszowa! Jednak co roku, około 150 osób staje na starcie tego morderczego wyścigu z nadzieją na wygraną $10.000.

Oczywiście biegacze ci nie starają się tylko o pieniądze, ale i dumę związaną z wygraną najbardziej intensywnego, testu wytrzymałości fizycznej. Twardzi faceci w wieku lat 20 do 30, w sile ich życia, utwardzeni przez lata szkoleń stają na starcie. Większość z nich ubrana w najnowszej generacji ultra, hiper aerodynamiczne stroje do biegów wyczynowych z bogatymi sponsorami za plecami.

A więc najsprawniejsze na świecie ludzkie ciała i najdoskonalsza na świecie technologia.
Aż tu nagle w 1981 roku, na starcie tego corocznego wyścigu, pośród największych biegaczy świata staje pewien facet:

Cliff-Young-Zrobil-To-Bo-Nie-Wiedzial-ze-Sie-Nie-Da-Irek-wrobel-2
Cliff Young, ponad 61 letni rolnik od ziemniaków. Starszy pan, który na linii startu pojawił się, w nie pierwszej nowości kombinezonie i kaloszach. Ktoś z dziennikarzy nawet zapytał go, co jeśli umrze z wysiłku po kilkuset metrach tego wyścigu. Powiedział im:

– Wychowałem się na farmie, gdzie nie mogliśmy sobie pozwolić na konie lub traktory. A gdy nadchodziła burza, musiałem biegać za stadem zwierząt aby zapędzić je do zagrody. Mieliśmy 2,000 sztuk bydła i około 2.000 akrów. Dlatego czasami musiałem biegać za stadem przez 2-3 dni. Wierzę, że mogę ukończyć ten wyścig, bo to przecież zaledwie dwa dni więcej biegu, niż mam na farmie..”

Oto, co starszy człowiek miał do powiedzenia dziennikarzom.

Tak było w jego przypadku a potem pistolet startera dał znać i ..facet zaczął biec

Wszyscy zawodnicy biegli przez niespełna 17 godzin pierwszego dnia. Potem nadeszła noc. Wyczerpani po 17 godzinach biegu maratończycy, którzy wyeksploatowali swoje ciała do granic możliwości, poszli spać. Wszyscy, z wyjątkiem jednego starszego pana.

Okazało się, że kiedy Cliff Young mówił dziennikarzom o tym, że gonił swoje stado przez trzy dni, miał na myśli, bieganie non stop, po własnych polach, przez trzy dni z rzędu. Bez zatrzymania się lub spania.

Kiedy reszta zawodników pewnego dnia obudziła się, i zobaczyła maleńki cień 61-letniego mężczyzny, biegnącego przed nimi, zdali sobie sprawę, że mieli kłopoty. Cliff Young, ubrany w kombinezon rolnika, u którego wcześniej zdiagnozowano zapalenie w większości stawów kończyn dolnych, właśnie wyprzedzał najlepszych sportowców na świecie.

Cliff Young powłócząc nogami po autostradzie, przez pięć dni, piętnaście godzin, cztery minuty, żywiąc się gorąca czekoladą, mlekiem i wodą, dotarł do mety jako pierwszy!

Pobił rekord wszech czasów Ultramaratonu Sydney – Melbourne. Gdy dostał czek na dziesięć tysięcy dolarów, powiedział organizatorom, że nie był świadomy wygranej. Potem powiedział, że czuł się źle, gdy tylko on otrzymał nagrodę pieniężną, podczas gdy wszyscy biegacze pracowali tak ciężko jak on, więc podzielił wygraną, równo pomiędzy wszystkich uczestników wyścigu.

Cliff Young stał się sławny w Australii w ciągu 4 nocy. Sześciodniowy bieg, nazwano jego imieniem. Trenerzy sportowi zaczęli studiować jego styl biegania. Okazało się niebawem, że jego styl był rzeczywiście jednym z najbardziej skutecznych sposobów biegania, przy zachowaniu największej energii. Niebawem trzech innych sportowców zastosowało jego technikę biegania i wygrali wyścigi w kolejnych latach.

Pan Young, który był w zasadzie starszym panem, w wieku 63 lat przebiegł 150 mil w ciągu 24 godzin. W 1997 roku próbował obiec Australię, aby zebrać pieniądze na bezdomne sieroty, ale wówczas 76 letni Cliff Young, odpadł po zaledwie …6250 kilometrów (3800 mil), czyli mniej więcej trzy razy ze Szczecina do Rzeszowa i z powrotem.

Zmarł w listopadzie 2003 roku, w wieku 81 lat. Jego gospodarstwo rolne wciąż działa. Podczas swojej kariery biegacza, pokonał ponad 20.000 kilometrów. Nigdy nie zatrzymał żadnej nagrody pieniężnej, a zawsze przekazywał je na rzecz organizacji charytatywnych lub znajomym jako prezenty.

 

 

Bądźmy Negatywni..

Bądźmy Negatywni..

Być może się to wydawać dziwne, ale jedną z przyczyn, która bardzo często prowadzi do kolosalnych błędów biznesowych jest ..bezlitosny optymizm!

Bądźmy Negatywni..

Ale spokojnie. Doczytaj do końca, zanim mnie ocenisz! Jeśli mamy zamiar zostać przedsiębiorcą, konieczny jest optymizm …trzeba mieć przecież wiarę, że możemy stworzyć coś z niczego ( tak na marginesie, codziennie prawie to robimy). Jednak trzeba chronić własne poczucie swojej wartości i tym samym uniknąć tzw zatrucia mózgu. Ale trzeba być ostrożnym … bo przesadny optymizm może wpędzić w niezłe kłopoty.

I jest to SZCZEGÓLNIE WAŻNE, gdy zebranych jest w jednym miejscu kilku przedsiębiorców razem i powiesz im, że w grupie znajduje się geniusz, lider lub szczególny znawca tematu. Wiele razy, gdy taka grupa spotka się razem, pojawiają się pewne subtelne ciśnienia u wszystkich.

Większość mianowicie chce być super pozytywnymi i nie chcemy, aby po spotkaniu inni ludzie pomyśleli sobie o nas, że zapomnieliśmy pozytywnego nastawienia lub że nie mamy właściwego nastawienia, aby narobić wystarczająco dużo szumu, wokół biznesu, czy sprawy.

To wszystko mówi nam, że przesadny optymizm może być niebezpieczny… Oto dlaczego…
Nie może być czegoś takiego jak zły pomysł, szczególnie gdy na spotkaniu kilku przedsiębiorców, szczególnie gdy jest burza mózgów. Ale jeśli chodzi o biznes, złych pomysłów jest najczęściej mnóstwo.

Plany muszą być realistyczne. Badania i wyniki badań muszą być realistyczne. Oferta musi być realistyczna. Ceny muszą być realistyczne.

I jeszcze jedna rzecz. Należy omijać wszelkie przeszkody czy blokady a także ewentualne negatywne skutki podjętych decyzji.

W biznesie nie wygrywa po prostu pozytywne nastawienie. Potrzebny jest silny, realistyczny plan działania i wiele sił, aby go wykonać. Dwight Eisenhower powiedział:

Plany są bezużyteczne, planowanie jest wszystkim.

Jednym z narzędzi, które używam od niedawna, a które naprawdę odmieniło na lepsze moje wyniki, jest coś co nazwałem „Strategia Kręgu”. Dowiedziałem się o niej od trenera biznesu. Zasadniczo, można zacząć od pomysłu, a następnie pierwszą rzeczą jaką należy zrobić, to burza mózgów, podczas której zaplanujemy, jak poradzimy sobie ze wszystkimi możliwymi przeszkodami tego projektu.

To może wydawać się dziwne, że fajny pomysł na biznes lub projekt zaczynamy postrzegać przez przeszkody i problemy, jednak zbytni entuzjazm niestety nie pomaga. Zatem Bądźmy Negatywni a unikniemy wielu problemów. Bądźmy Negatywni a unikniemy chowania głowy w piasku w niedalekiej przyszłości.

Unikajmy ślepego optymizmu. Bądźmy Negatywni

Gdy mamy już listę wszystkich przeszkód, napierajmy dalej, dopóki nie znajdziemy jeszcze więcej przeszkód, potencjalnych problemów w ilości przynajmniej 20 (słownie: dwudziestu ). Następnym krokiem jest burza mózgów i wymyślenie strategii radzenia sobie z tymi przeszkodami. Kolejnym krokiem jest przejście do wyników, które będzie można wstępnie zobaczyć w ramach projektu. W zasadzie w momencie budowania projektu, warto pokonać ( na tym etapie na papierze) przeszkody i zakończyć ten projekt.

Strategia Kręgu jest doskonałym sposobem do wykorzystania przez siebie indywidualnie, jak również do pracy w zespole. To brzmi bardzo prosto, i sprawia wrażenie banalnego rozwiązania, ale zapewniam że jest super skuteczne.
Spróbuj!

Był przekonany, że jest bogaty, aż pojechali na wieś…

Był przekonany, że jest bogaty, aż pojechali na wieś…

Pewnego dnia, bardzo bogaty mężczyzna wziął swojego syna na wieś, aby pokazać mu, jak żyją biedni ludzie. Spędzili kilka dni i nocy na gospodarstwie, gdzie chłopiec mógł zobaczyć życie zupełnie inne od swojego.

Był przekonany, że jest bogaty, aż pojechali na wieś…

Kiedy wracali ze swojej podróży, ojciec zapytał syna:

  • Jak ci się podobała nasza wycieczka?
  • Było fantastycznie, tato!
  • I już teraz wiesz, jak żyją biedni ludzie? – dopytywał ojciec
  • Tak, już wiem
  • No to opowiedz mi, czego nauczyłeś się podczas naszej podróży
  • Syn odpowiedział:
    – Zobaczyłem, że my mamy jednego psa, a oni aż cztery..
    – My mamy basen, który sięga do środka naszego ogrodu, a oni mają strumyk bez końca..
    – My mamy lampiony, a im noc rozświetlają gwiazdy..
    – My mamy patio, a oni mają cały horyzont..
    – My mamy mały kawałek ziemi, a oni duże pola, których nie jesteśmy w stanie objąć wzrokiem..
    – My mamy służących, którzy nam służą, a oni służą innym..
    – My kupujemy jedzenie, oni je sami produkują..
    – My mamy wysokie mury, które nas bronią, a ich chronią przyjaciele..

Ojciec chłopca zamilkł. Nie mógł wydusić z siebie ani jednego słowa. Wtedy chłopiec dodał:

  • Dziękuję ci tato, że pokazałeś mi, jak bardzo biedni jesteśmy

Ta wspaniała historia ma nam pokazać, że bogactwo to nie tylko pieniądze, szlachetne kamienie, piękne budowle. To przede wszystkim to, co uznamy za bogactwo, czyli przyjaciele, niebo pełne gwiazd, możliwość kąpieli w czystym strumyku. Doceniajmy to, co mamy!