Żyć w zgodzie ze sobą i zmieniać świat

Niezależnie od tego, czego się podejmuję w życiu, staram się dawać z siebie wszystko. Już dawno zauważyłem, że gdy działam w zgodzie ze sobą, moje myśli i wewnętrzny głos zaczynają iść w tym samym kierunku. To trochę tak, jakby jakaś niewidzialna siła mnie wspierała.

Jesteśmy ze sobą połączeni

Żyjąc w społeczności, nie możemy zapominać, że wszyscy jesteśmy ze sobą powiązani. Kiedy ktoś cierpi, cała społeczność to odczuwa – czy tego chcemy, czy nie. Krzywda jednego człowieka jest krzywdą nas wszystkich. I odwrotnie – dobro jednego człowieka rozlewa się na innych.

Honor jednostki to honor wspólnoty

Jeśli jedna osoba zachowuje się z godnością, uczciwością i szacunkiem – daje przykład i wzmacnia etyczny fundament całej grupy. Honor jednego człowieka buduje honor wszystkich ludzi wokół. To działa również w drugą stronę – zdrada wartości jednostki osłabia wspólnotę.

Nasze czyny naprawdę mają znaczenie

Każda decyzja, każda myśl i każde słowo wpływa na nasz świat. Zmieniamy go – nawet jeśli tylko odrobinę. Dlatego tak ważne jest, by żyć autentycznie:

• gdy to, co myślimy i to, co czujemy, jest spójne
• gdy nasze słowa pokrywają się z naszymi działaniami
• gdy rozum i dusza idą w tym samym kierunku

Wtedy, gdy o coś prosimy – świat odpowiada. Życie mówi: „tak”.

Niepewność to nie wróg – to sygnał

Kiedy nie wiemy, co robić, warto się zatrzymać. Nie rzucać się ślepo do przodu, nie próbować siłą forsować czegoś, co jest niejasne. Czasem najlepszą decyzją jest… nie podejmować decyzji.

Warto poczekać, aż wewnętrzna mgła opadnie, aż poczujemy spokój. I dopiero wtedy ruszyć – odważnie i zdecydowanie. Niech to nie lęk nas prowadzi, tylko jasność i wewnętrzna pewność.

Czasem potrzebujemy tylko chwili ciszy, żeby usłyszeć właściwy głos. A potem ruszyć. Zgodnie z nim.

Żyj spójnie. Mów to, co myślisz. Rób to, co mówisz. Działaj z miejsca, w którym dusza i rozum są jednością. A zobaczysz, że życie naprawdę może być pełne sensu i siły.

Pharrell Williams (producent muzyczny) – Happy

Żyjemy w wolnym świecie. Oczywiście są pewne ograniczenia, ale nie ma żadnych granic dla bycia artystą. Uwierz w swój cel i działaj. Przestań o tym gadać, a zamiast tego poświęć swój czas na ćwiczenie swoich umiejętności. Pokaż to światu. I jeśli jest w tym prawdziwa pasja i ogień, ktoś to na pewno zauważy i wtedy sława sama do ciebie przyjdzie. I to wszystko. Bądź wierny swojej sztuce. I działaj. Jak ludzie zobaczą ile masz w sobie pasji do tego co robisz, będą ci kibicować.

Zobacz…

…jest 7 miliardów ludzi na planecie, z czego ⅓ używa Internetu. To jest twoja potencjalne publiczność. Nawet najbardziej nudny użytkownik Facebooka ma ze 100 znajomych. 100 osób to dużo i to jest twoja szansa.

Jim Carrey (aktor)

Wyobrażałem sobie, że różni sławni reżyserzy chcieli ze mną pracować. Że mi gratulują, że mnie chwalą. Nic wtedy nie miałem w życiu, ale to wyobrażanie po prostu poprawiało mi humor. Wracałem wieczorem samochodem do domu i powtarzałem sobie:

To już gdzieś istnieje w moim życiu. Nie mam tego jeszcze w realu, ale już to gdzieś jest.

I wypisałem sobie czek na 10mln dolarów za usługi aktorskie. I dałem sobie 3 lata, aby to się stało prawdą. Nosiłem ten czek w portfelu. Był coraz bardziej wytarty i brudny aż w końcu, po 3 latach zarobiłem 10mln dolarów. (za rolę Głupi i Głupszy)

J.K. Rowling (autorka Harry Potter) – pisarka

Miałam depresję. Byłam rozwiedziona. Zostałam sama z małym dzieckiem. Bez pracy. Na zasiłku. Bez nadziei. Pewnego dnia jadąc pociągiem, wpadłam na pomysł, że napiszę książkę. I postanowiłam to zrealizować. W sumie to nie miałam nic do stracenia. I każdą wolną chwilę – np. w kawiarni gdy dziecko zasnęło – poświęcałam na pisanie książki. Książki o czarodzieju, który nazywał się Harry Potter.

Po kilku latach wraz z ekipą telewizyjną wróciłam do swojego pierwszego mieszkania. Tam gdzie żyłam na zasiłku i gdzie ledwie wiązałam koniec z końcem. I rozpłakałam się, mówiąc:

– To już jest przeszłość. To jest coś, co zdarzyło się dawno temu. Było naprawdę ciężko. Ja raczej nie miałam wiary we własne siły. Jednak była jedna rzecz w którą wierzyłam, że umiem opowiedzieć pewną historię.

Jak zostać pisarzem?

Czytaj jak najwięcej książek. Wtedy uczysz się dobrego stylu. Będziesz pewnie naśladować styl swojego ulubionego pisarza. I nie ma w tym nic złego. Pisz jak najwięcej. W ten sposób, prędzej czy później, wykształcisz swój własny styl. Bądź wytrwały, bo to nie jest łatwy zawód. Bywa cudowny, ale zdarzają się też trudne chwile, więc to nie jest zajęcie dla kogoś, kto łatwo się zniechęca. I jeszcze słowo do rodziców. Nie mówcie swojemu dziecku, że to jest do bani. Bo nawet gdy twoja książka nie zostanie wydana, to jest ona pisana z pasją. A to jest najważniejsze.