Zaznacz stronę
Wstrzykiwanie trucizny do mózgu

Wstrzykiwanie trucizny do mózgu

utworzone przez | 22 sie 2018 | Nawyki

Wstrzykiwanie trucizny do mózgu – niewidzialne zagrożenie dla Jakości Twojego Życia

Jest tu lekcja biznesu… ale zaczęła się kilka lat temu, kiedy pojechałem na urlop do rodziny. I właśnie wtedy po raz pierwszy zrozumiałem, jak groźne może być wstrzykiwanie trucizny do mózgu – codzienne, systematyczne, prawie niezauważalne.

Kocham moją rodzinę. Wujkowie, ciocie, kuzynostwo – to ludzie, z którymi łączy mnie wiele ciepłych wspomnień. Wierzę też głęboko, że jako ludzkość ewoluujemy, że potrafimy żyć coraz lepiej, mądrzej i bardziej świadomie. Ale wtedy… zobaczyłem coś, co mnie zszokowało. Podczas każdego świątecznego posiłku – śniadanie, obiad, kolacja – wszyscy siedzieli i… patrzyli się w telewizor. Dosłownie wgapieni. A na ekranie – wiadomości. Dramaty. Zbrodnie. Katastrofy. Krzyki. Płacz. I przy tym stole były też dzieci.

To wyglądało tak, jakby ktoś zapytał: „Chcesz, żebym codziennie, powoli, zaczął wstrzykiwać truciznę do mózgu twoim dzieciom i tobie?” A odpowiedź brzmiała: „Tak, proszę. Podwójna dawka.”

Trucizna, która niszczy Twoje życie

Wstrzykiwanie trucizny do mózgu nie wygląda jak w filmach science-fiction. Nikt nie podchodzi do ciebie z igłą. To dzieje się subtelnie. Przez media. Przez ludzi wokół ciebie. Przez to, co czytasz, co oglądasz, czego słuchasz.

Jeśli chcesz coś osiągnąć w swoim życiu – w biznesie, relacjach, zdrowiu – musisz pilnować, co wkładasz do swojej głowy. Bo to, co tam trafia, wpływa na Twoje decyzje, emocje, poziom energii i wiarę w siebie.

Wstrzykiwanie trucizny do mózgu prowadzi do zwątpienia. Do braku motywacji. Do porzucania marzeń zanim w ogóle dasz im szansę. Bo jeśli cały czas karmisz się negatywnym przekazem – jak możesz być pozytywną, twórczą osobą?

Strzeż się codziennej dawki negatywności

Nie chodzi tylko o telewizję. Wstrzykiwanie trucizny do mózgu dzieje się też wtedy, gdy słuchasz ludzi, którzy sami się poddali. Którzy próbują zgasić Twoje światło, bo ich własne dawno zgasło.

Kiedy zaczniesz coś zmieniać w swoim życiu, ludzie wokół mogą reagować różnie. Czasem zaczną krytykować. Wyśmiewać. Oceniać. To naturalne. Ale jeśli ich słuchasz – pozwalasz, by wstrzykiwali ci truciznę. Mentalną. Energetyczną.

I uwierz mi – wstrzykiwanie trucizny do mózgu przez krytykę innych, szczególnie tych, którzy niczego sami nie osiągnęli, jest tak samo groźne, jak toksyczne wiadomości z mediów. Oba te źródła mają wspólny cel – osłabić Cię. Zatrzymać. Przekonać, że nie warto próbować.

Jak się przed tym chronić?

  • Chroń swoją pewność siebie – otaczaj się ludźmi, którzy cię wspierają i inspirują.
  • Unikaj toksycznych treści – wybierz świadomie, co oglądasz, co czytasz i kogo słuchasz.
  • Ignoruj krytyków – szczególnie tych, którzy sami nie mają odwagi niczego zbudować.
  • Wyznacz granice – nawet wobec rodziny. Masz prawo dbać o swoją psychikę.

Wstrzykiwanie trucizny do mózgu to proces, który często zaczyna się niewinnie. Ale jego skutki są potężne. Zamiast działać, zaczynasz się bać. Zamiast wierzyć – wątpisz. Zamiast tworzyć – krytykujesz innych. Bo to właśnie robi trucizna – zmienia Cię od środka.

Zamień truciznę na paliwo

Wiem, że to zabrzmi dziwnie, ale… czasem krytyka i hejt mogą ci pomóc. Mogą być paliwem. Motywacją. Dowodem, że idziesz w dobrą stronę. Jeśli ktoś poświęca czas, żeby cię zniechęcić – znaczy, że jesteś widoczny. Że masz wpływ. I to boli tych, którzy niczego nie zbudowali.

Zamiast się przejmować – twórz więcej. Dziel się swoją wiedzą. Pomagaj innym. Buduj wartość. A z czasem – nawet nie będziesz pamiętać nazwisk tych, którzy wątpili w ciebie na początku.

Empatia zamiast gniewu

Wstrzykiwanie trucizny do mózgu może też pochodzić z własnych myśli. Z wewnętrznego krytyka. Z głosu, który mówi: „Nie jesteś dość dobry”. Ale ten głos często nie jest Twój. To echo cudzych opinii. To cień dawnych porażek.

Naucz się wybaczać – sobie i innym. Zrozum, że większość ludzi, którzy krytykują, robi to z poziomu bólu, lęku i braku. Tak naprawdę każdy z nas chce być kochany, zauważony, ważny. Nawet ci, którzy atakują. Wszyscy nosimy swoje rany.

Twoje życie to Twoja odpowiedzialność

Codziennie masz wybór: co dziś wstrzykniesz do swojego mózgu? Inspirację, wiedzę, nadzieję? Czy dramaty, hejty i zwątpienie? To decyzja, która zmienia wszystko.

Przestań pozwalać na wstrzykiwanie trucizny do mózgu. Od dziś karm swój umysł tym, co cię wzmacnia. Szukaj wartości. Otaczaj się mądrymi ludźmi. Bądź świadomy. Bo jeśli nie Ty – to kto będzie dbał o Twój rozwój?

Najlepszą zemstą jest dobrze przeżyte życie.

Więc żyj pięknie.

Z miłością.

Z pasją.

Bez trucizny.

Jak sobie poradzić z wewnętrznym krytykiem?

Jak sobie poradzić z wewnętrznym krytykiem?

utworzone przez | 1 sie 2018 | Nawyki

Każdy z nas ma w sobie wewnętrznego krytyka. Umiejętność słuchania go wtedy, gdy warto, i ignorowania wtedy, gdy nie służy – to niezwykle cenna umiejętność. Wpływa na nasze działania, decyzje i relacje z innymi ludźmi.

Krytyk Wewnętrzny

Wewnętrzny krytyk może być świetnym doradcą i motywatorem, kiedy mówi:

  • Uda Ci się! Wszystko będzie dobrze! Jeszcze pokażesz wszystkim, którzy w Ciebie wątpili, na co Cię stać!

Gdyby tylko takie głosy pojawiały się w naszej głowie – życie wyglądałoby zupełnie inaczej.

Niestety, częściej ten wewnętrzny głos podcina nam skrzydła i brzmi tak:

  • Nie uda Ci się. To nie ma sensu. Po co się za to zabierać? I tak Ci nie wyjdzie.

Ile razy zdarzyło Ci się mówić do siebie właśnie w ten sposób? A co by było, gdyby ten głos w ogóle się nie pojawiał? Albo zamiast Cię blokować – motywowałby do działania?

Wyobraź sobie taką sytuację: chłopak w klubie zauważa wyjątkowo atrakcyjną dziewczynę. Chciałby ją poznać. Już robi pierwszy krok, ale odzywa się wewnętrzny krytyk:

– Daj sobie spokój, ona pewnie ma chłopaka
– I tak jej się nie spodobam
– Nie mam wypasionego auta, więc na pewno mnie nie zechce
– Eee, to bez sensu. Spróbuję innym razem

A gdyby wyłączył te głosy? Może podszedłby, rozpoczął rozmowę, a dzień później czekałoby ich kolejne spotkanie?

Właśnie przez głos wewnętrznego krytyka wiele osób sięga po alkohol i inne używki – by go uciszyć. Wydaje im się, że „kilka piwek” dodaje odwagi. A może wystarczyłoby nauczyć się rozmawiać z tym głosem inaczej?

Wyobraź sobie, co by było, gdyby wszystkie kobiety na świecie potrafiły wyłączyć ten krytyczny, złośliwy głos w głowie. Cała branża beauty mogłaby runąć! Nikt nie słyszałby już: „to musisz poprawić, to trzeba zakryć, a to zamalować.” A co by było, gdyby kobiety w pełni akceptowały swoje ciało i nie chciały nic zmieniać?

Skąd bierze się wewnętrzny krytyk?

Często jest echem głosów z przeszłości. Jeśli w dzieciństwie słyszałeś często: „jesteś ciamajdą”, „nic Ci się nie udaje”, „daj sobie spokój”, to teraz sam powtarzasz to sobie w myślach. Zastanów się: czy głos, który słyszysz w swojej głowie, naprawdę należy do Ciebie? Czy może to cudzy głos, który tylko brzmi znajomo?

Krytyk może być też „zainstalowany” przez media. Zewsząd słyszysz, że świat jest zły – wojny, korupcja, kryzysy, demoralizacja. Po takim natłoku negatywnych informacji możesz dojść do wniosku, że „w tym kraju nie da się żyć, a prowadzenie firmy to absurd”. I sam sobie podcinasz skrzydła.

Zrób z wewnętrznego krytyka swojego sprzymierzeńca!

Jak to zrobić? Zadawaj mu konkretne pytania!
Kiedy słyszysz: „W Polsce nie da się prowadzić biznesu”, zapytaj:

  • Jakie warunki są mi potrzebne do prowadzenia firmy?
  • Czy mogę je sam stworzyć?
  • Skoro na rynku istnieje tyle firm, to jakim cudem im się udało?
  • Z kim mogę porozmawiać? Gdzie szukać wsparcia?

Szybko może się okazać, że Twój krytyk się myli 😊

Inne skuteczne sposoby na ujarzmienie wewnętrznego krytyka:

  1. Zmień ton głosu krytyka
    Powiedz w głowie: „Nieeee, to Ci się nie uda…” – ale głosem Kaczora Donalda albo po wdychaniu helu. Powtórz to kilka razy. Potem wróć do normalnego tonu i sprawdź, czy nadal brzmi to tak groźnie.
  2. Zwróć się do krytyka po pomoc
    Kiedy usłyszysz krytyczne słowa, powiedz:
    „Hej, skoro już się pojawiłeś, to może zamiast mnie krytykować – pomóż mi? Co powinienem zrobić, żeby wyszło dobrze?”
  3.  Rozłóż komunikaty na czynniki pierwsze
    Przykład: „Jesteś brzydka i nigdy nie spotkasz prawdziwej miłości”.
    → „Brzydka” – Dla kogo? Kto to mówi i na jakiej podstawie ocenia? To, że nie podobam się jednej osobie, nie znaczy, że nie spodobałabym się nikomu. A dziś założę szpilki, spódniczkę, i przejdę się z gracją – gwarantuję, że spojrzeń nie zabraknie 😉
    → „Nigdy nie spotkasz prawdziwej miłości” – Skąd ta pewność? Dla każdego prawdziwa miłość może oznaczać coś innego. Na świecie żyją miliardy ludzi – z pewnością są tacy, którzy mnie pokochają. Gdzie mogę ich poznać? Może na wydarzeniach, w klubach, na portalach randkowych?

Pamiętaj: to, jakie pytania zadajesz sobie w głowie, ma ogromne znaczenie. Pytania prowadzą do rozwiązań. Krytyka bez refleksji – tylko do frustracji.

Wewnętrzny głos może Cię wspierać

– jeśli nauczysz się z nim współpracować. Wzmacniaj te dialogi, które Cię budują, i wyciszaj te, które hamują Twój potencjał.

Korzystaj z tego i ciesz się życiem 😊